Werken doen we bijna allemaal. En juist nu verandert de wereld van werk supersnel.
Waar de afgelopen jaren in het teken hebben gestaan van oneindige groei, succes, meer verdienen, meer bereiken, grotere afdelingen, meer winst, hebben we steeds vaker ervaren we dat er ook een keerzijde zit aan deze oneindige drang naar meer. De oneindige groei betekent niet alleen soms volledig uitputting van onszelf en de aarde maar is soms ook letterlijk de neergang van een ander. Denk aan bedrijven in de platform & sharing economy die de wereld van werk en leven op hun kop zetten door de digitale transitie. Sommige van deze bedrijven hebben maar een paar medewerkers nodig om hele steden te veranderen (AirBnB) of sectoren te transformeren (Uber) onder de noemer social. Ze maken reizen, contact, vervoeren voor iedereen bereikbaar maar hoe sociaal is dat als je weet dat diegene die jouw pakketjes vervoert niet genoeg verdient om zijn gezin te voeden. Hoe sociaal is het als jij een taxi pakt maar de chauffeur dubbele uren moet draaien om rond te kunnen komen.
Werken we om te leven of leven om te werken?
“Van de 25 tot 35-jarigen geeft 21 procent aan soms last te hebben van burn-outachtige klachten, meldt het CBS.”
Maar niet alleen de digitale transitie en de veranderde arbeidsmarkt verandert de wereld van werk. Want werk anno 2020 is niet zomaar werk meer.
We willen weten wat onze purpose is en werken voor een bedrijf met een purpose. Het werk moet er toe doen, we moeten in ons werk impact maken, het verschil maken voor nu en voor de volgende generaties. Terwijl we dit als voorwaardes beginnen te zien om ergens te werken zien we dat juist dat het het percentage uitputting en burn-out onder jongeren en de millennia generatie hoger is dan ooit. Leggen we onszelf niet teveel druk op door persé het verschil te willen maken. Door een gewone baan af te wijzen als deze niet world changing is. En hoe reëel is dat? Hoe geloofwaardig is het als zelfs de bakker om de hoek zijn brood alleen kan of mag verkopen met een verhaal? Begrijp me niet verkeerd hoor, dat die Bakker ervoor kiest om prachtig ambachtelijk gemaakt brood te verkopen gemaakt van biologisch geteeld graan is fantastisch maar waarom moet hij impact maken.
Zijn we niet gewoon op zoek naar eerlijkheid en authenticiteit.
En mag het gewoon simpel?
Corona maakt ons bewust dat er verschil is tussen banen. Tussen vitale banen en zogenaamde bullshit banen. Sommige van ons realiseerden zich in maart opeens dat ze behoorlijk kwetsbaar waren en wellicht zelfs overbodig waren. Maar is dat wel zo? Juul van den Boomen schreef er een prachtige LinkedIn post over.
“ De betekenis economie doet momenteel volop zijn intrede.”
Ondertussen doet de betekenis economie volop zijn intrede. Kees Klomp met zijn Thrive Institute zet dit hoog op de agenda en schrijft er prachtig over. Een aanrader om hem te volgen op LinkedIn. Maar hoe ga je daar aan mee? Wat vraagt dit van ons? Wat voor type mens moet je daarvoor zijn? Hoe dragen we bij aan een toekomst van betekenis?
Corona ligt een klein tipje van de sluier op. We werken en masse thuis, sommige van ons willen niet meer terug naar kantoor, anderen kiezen voor een wending in werk. We kunnen zien hoe disruptief de komende decennia zullen zijn voor de wereld van werk. 1 ding is zeker, zelf de regie kan pakken in het vormgeven daarvan van die toekomst maakt je wendbaarder en weerbaarder.
Commentaires