Ik moest er meteen aan denken toen ik het bericht las dat de piloten niet akkoord willen gaan met een loonsbeperking zolang de KLM staatsteun krijgt.
" De markt had geen behoefte meer aan hem, tenminste niet in de vorm van een vast dienstverband"
Het bericht deed me denken aan een verhaal wat ik las in een boek over carrière planning. Het ging over het leven van 2 broers in New York in 2012 tijdens de laatste economische crisis. De 1 was zelfstandig taxichauffeur, de ander was een accountant in loondienst. De taxichauffeur verdiende soms meer, soms minder. Hij was afhankelijk van de markt, zijn eigen inzet en zijn aanpassingsvermogen. (Er was nog geen Uber!) De accountant had de zekerheid van een vaste baan. Ieder maand hetzelfde loon, zelfs wanneer hij ziek was. Tijdens die crisis (die duurde tot 2013) overleefde de accountant de 3e reorganisatie ronde niet. Hij werd ontslagen en kwam thuis te zitten. De markt had geen behoefte aan hem, tenminste niet in de vorm van een vast dienstverband. De zekerheid bleek een schijnzekerheid en een baan bleef uit want hij kon zich maar moeilijk aanpassen aan de nieuwe realiteit. De taxi chauffeur broer had hier geen last van. Hij was er immers aan gewend zich telkens opnieuw aan te passen aan de turbulente markt. Hij was door en door gewend aan de onzekerheid, wist dat de toekomst niet te plannen is en dat niemand anders dan hij zelf werk voor hem ging organiseren. Hij wist dat hij zelf verantwoordelijk was voor het creëren van werk en dat lukte hem ook.
.
“ De toekomst is per definitie onzeker”
Verlangen naar zekerheid is natuurlijk. Maar de toekomst is per definitie onzeker. Het is daarom beter om te werken aan jouw aanpassingsvermogen en jouw vermogen om om te gaan met onzekerheid. Door standaard de regie te pakken over je werkende leven en eigenaarschap te nemen. En je creativiteit te gebruiken om verschillende scenario’s uit te denken zodat je snel kan schakelen. Zo creëer je je eigen zekerheid. En dat voelt een stuk fijner dan schijnzekerheid van een ander.
Comments